عمو حسن بعضی آدمها حکم پرچم رو دارن. هر وقت میبینیشون یاد ارباب میافتی. هر وقت یادشون میافتی یاد ارباب میافتی. یه جورایی آیت الله اند. نشانه اند. این پیر مرد رو میبینید. از وقتی نوجوون بودم با موهای فرفری و سفیدش، مظلوم میکشید تو هیات. عاشقش بودم. چون باهاش وسط شور سینه زنها آشنا شده بودم. هیچی ازش نمیدونستم به جز این که اسمش عمو حسنه و میوندار هیاته. همین. هنوز هم بیشتر از این نمیدونم. ولی فکر میکنم همین چیزهایی که میدونم خیلیه. بیشترش رو لازم ندارم. حتی امروز که فهمیدم روحش از این عالم پرکشیده و رفته. حسین جان! عاشق نوکراتم. عاشق هر کی تو مجلسهای تو گریه میکنه یا حتی ادای گریه کردن در میاره. حسین جان، دلم برای کربلات تنگ شده، اونجا که همه گریه کنهات جمع میشند دور و برت و من بینشون مثل یک نقطه گم میشم. چقدر خوب بود اربعین، کربلات سلام بر تو و سلام بر همه نوکرات و پیر غلامهات اون لحظه که نام تو رو میبرند و ذکر لبیک یا حسین سر میدن.... https://eitaa.com/mesagh