روحانی یک حرف راست گفته در مورد اجبار امام حسن (ع) در صلح با معاویه ولی امام حسن (ع) با حکام دشمن که سازش نکرد، با معاویه که حکومت بر مسلمین را با فریب مردم در دست داشت، با وجود خیانتها و خباثتها، سازش کرد. یعنی همین کاری که رهبر در مورد روحانی میکند. همان طور که امام حسن (ع) با دشمنان خارجی صلح نکرد قراردادی هم با آنها نبست، رهبر ما هم موافق سازش با دشمنان خارجی نیست، اما با حکومت ظالم، فاسد و فریبکار حاکم بر مسلمانان به ناچار صلح کرده. چون تا اکثر مردم به درک درست از وظایف خود و حکومت نرسند، و در راه حق، حاضر به فداکاری نشوند، کاری از امام بر نمی آید، حتی با سقوط امثال بنی امیه، مردم در صورت عدم هوشیاری، یا با وعده ها و یا برای تامین نفع شخصی، به سمت بنی عباسها. خواهند رفت، و امام را تنها خواهند گذاشت.