دریغ از یک عذرخواهی 🔹سیلی زدن یک نماینده مجلس به یک سرباز، در صورت اثبات، حتما جای مواخذه و مجازات دارد. در عین حال، برخی موج سواران سیاسی این ماجرا، ضرباتی آبدار تر از سیلی به مردم زده اند؛ اما نه تنها عذرخواهی نکرده اند، بلکه بعضا حتی موضع طلبکار و حق به جانب هم گرفته اند: 🔻آذر 95 در اثر بی مبالاتی و تصادف دو قطار، 45 زائر حرم امام رضا (ع) جان باختند. اما وزیر لاکچری به جای عذرخواهی گفت "چه آنهایی که کشته شده‌اند و چه آنهایی که مجروح هستند، زیرپوشش بیمه قرار دارند و از این جهت نگرانی خاصی وجود ندارد"! 🔻 مردم به سوء مدیریت دولت اعتراض کردند؛ اما وزیر بهداشت شان گفت "فعلأ مدیریت همین است، شما مردم رأی داده‌اید، پس بی خود اعصاب، روح و روان همدیگر را آزار ندهیم"! 🔻حقوق های نجومی را گرفتند و ادعا کردند به خاطر شایستگی شان بود. وقتی اعتراض ها زیاد شد، قول دادند بساط این حقوق ها را جمع کنند. اما حالا دولت با بخشنامه سازمان برنامه و بودجه، سقف رسمی حقوق مدیرانش را به 52 میلیون رسانده و ککش هم نمی گزد! 🔻برادر مدیر ارشد دولتی در پوشش دستیار، مرتکب انواع زد و بند ها شد. اما به هنگام بازخواست قضایی، همان مدیر به جای عذرخواهی، دستگاه قضایی را تهدید کرد که برادرش خط قرمز اوست! 🔻مسکن مهر را که سر پناه بالغ بر 10 میلیون نفر شده، مزخرف خواندند و وزیر چند هزار میلیاردی شان با گستاخی گفت خوب کاری کردم که حتی یک مسکن هم نساختم! 🔻شهردار شان که سال 92 عضو هیئت هفت نفره تعیین روحانی به عنوان نامزد ائتلاف اصلاحات و اعتدال بود، با پنج گلوله همسر دومش را کشت؛ اما برخی از همین موج سواران سیاسی گفتند کُشت که کُشت، دیه اش را می دهد. خوب کرد که کشت، مقتول [...] بود! 🔻قیمت اقلام مختلف را ظرف هفت سال، شش تا نه برابر افزایش دادند و سفره مردم را به اندازه یک ششم سال 92 کوچک کردند، اما رئیس دفتر شان گفت "اگر هر زمانی یک دلیلی وجود داشته باشد و‌ اشتباهی در کار دولت رخ دهد، حتما از مردم عذرخواهی می‌ کنند". یعنی دلیلی برای عذرخواهی نمی بینیم!