3- نبود تضمین انتقال فناوری: هیچگونه سازوکار مشخص و تضمین شده ای برایانتقال فناوری از شرکت خارجی به طرف ایرانی در این مدل قراردادی تعریف نگردیده است و به نظر می رسد که مسئله انتقال فناوری جز ویترینی لوکس برای IPC نیست. علاوه بر این، تاکنون هیچ مطالعه جدی وجود ندارد که نشان دهد کشورهای در حال توسعه نفتی توانسته اند از طریق قرارداد نفتی برای اکتشاف، توسعه، تولید و یا ازدیاد برداشت به فناوری‌های پیشرفته دست یابند و تجریبات تاریخی کشورهای مختلف این قضیه را تایید نمی کند.  به نظر می رسد که تبلیغ اثر مثبت و چشمگیر قراردادهای نفتی بر ارتقای فناوری به این دلیل صورت می گیرد که مسابقه ای در داخل کشورهای میزبان برای ارائه پیشنهادهای جذاب‌تر به این شرکت ها به وجودآید و در نتیجه آن، رانت آسان و مسرفانه‌ای عاید این شرکت ها گردد وگرنه انتقال فناوری در چارچوب قراردادهای نفتی، سرابی بیش نیست و حداکثر انتظاری که از یک قرارداد نفتی می‌توان داشت صرفاً آموزش‌های فنی- حرفه‌ای است که اساساً با کسب فرآیندهای فناورانه تفاوت اساسی دارد. ✍ #دکتر_حسین‌پور 5⃣ https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 #یکبار_هم_که_شده_خوب_انتخاب_کن_ #معیار_انتخاب_رهنمود_امامین_انقلاب_ #انتخاب_اصلح 🗳 #ریشه_کنی_فقروفساد_