خطبه های نماز جمعه شاهدیه ۵ / ۱۲ / ۱۴۰۱ خطبه اول بحث ما در باره خطابات قرآن کریم، ذیل آیه ۱۸ سوره مبارکه حشر بود که می فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ». در هفته گفتیم خداوند متعال از اهل ایمان پس از امر به تقوا، دو چیز خواسته است: یکی یاد مرگ و قیامت است که هفته قبل اشاراتی داشتیم، و اما دوم یاد خدا است. می فرماید: ای اهل ایمان همانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند. «وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ» زیرا خدا فراموشی دو اثر مخرب در زندگی شما می گذارد: ۱- خدا فراموشی مقدمه خود فراموشی است. «فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ» خود فراموشی بدترین نوع بیماری است که انسان را تبدیل به یک حیوان می سازد. «أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ». اینها از معنویت به دور هستند و تمام زندگی خود را خلاصه در خوردن ، و خوابیدن و شهوترانی و خوشگذرانی می کنند. ۲- خدا فراموشی و خود فراموشی زمینه ساز هر نوع فسق و گناه است. «أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ». @mesbah_jome