💠 وَ لَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً مِنْ نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِی دَلَلْتَ عَلَیهِ عِبَادَكَ مِنْكَ كَانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ، وَ مَنْعُوتاً بِالامْتِنَانِ، وَ مَحْمُوداً بِكُلِّ لِسَانٍ، فَلَكَ الْحَمْدُ مَا وُجِدَ فِی حَمْدِكَ مَذْهَبٌ، وَ مَا بَقِی لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ، وَ مَعْنًى ینْصَرِفُ إِلَیهِ «و اگر مخلوقى مخلوق دیگر را از سوى خود به مثل آنکه حضرت تو بندگانت را از سوى خود راهنمایى نمودى هدایت مى‏کرد، موصوف به احسان و امتنان و بخشش بود، و به هر زبانى مورد ستایش قرار مى‏گرفت، پس سپاس توراست تا آنجا که در سپاس تو راهى وجود داشته باشد، و تا آنجا که براى سپاس کلمه‏اى که تو به آن ستوده شوى، و معنایى که به سپاس منصرف گردد باقى باشد.» 🍁 ۸؛ شرح دعای وداع با ماه مبارک رمضان 🌙 @mesbahyazdi_ir