"أمیرالمؤمنین ( سَأَلَ جَابِرٌالْجُعْفِیُّ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (عَنْ تَفْسِیرِ قَوْلِهِ تَعَالَی وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لَإِبْراهِیمَ (فَقَالَ (إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمَّا خَلَقَ إِبْرَاهِیمَ (کَشَفَ لَهُ عَنْ بَصَرِهِ فَنَظَرَ فَرَأَی نُوراً إِلَی جَنْبِ الْعَرْشِ فَقَالَ إِلَهِی مَا هَذَا النُّورُ فَقِیلَ لَهُ هَذَا نُورُ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِیطَالِبٍ (نَاصِرِ دِینِی وَ رَأَی إِلَی جَنْبِهِ ثَلَاثَهًَْ أَنْوَارٍ فَقَالَ إِلَهِی وَ مَا هَذِهِ الْأَنْوَارُ فَقِیلَ لَهُ هَذَا نُورُ فَاطِمَهًَْ (فَطَمَتْ مُحِبَّهَا مِنَ النَّارِ وَ نُورُ وَلَدَیْهَا الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ (فَقَالَ إِلَهِی وَ أَرَی تِسْعَهًَْ أَنْوَارٍ قَدْ حَفُّوا بِهِمْ قِیلَ یَا إِبْرَاهِیمُ (هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّهًُْ مِنْ وُلْدِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهًَْ (فَقَالَ إِلَهِی وَ سَیِّدِی أَرَی أَنْوَاراً قَدْ أَحْدَقُوا بِهِمْ لَا یُحْصِی عَدَدَهُمْ إِلَّا أَنْتَ قِیلَ یَا إِبْرَاهِیمُ (هَؤُلَاءِ شِیعَتُهُمْ شِیعَهًُْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (فَقَالَ إِبْرَاهِیمُ (وَ بِمَا یُعْرَفُ شِیعَتُهُ قَالَ بِصَلَاهًِْ الْإِحْدَی وَ خَمْسِینَ وَ الْجَهْرِ {بِ} بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ الْقُنُوتِ قَبْلَ الرُّکُوعِ وَ التَّخَتُّمِ بِالْیَمِینِ. امام علی ( ابوبصیر گوید، جابر جعفی از امام صادق (درباره‌ی تفسیر آیه‌ی وَ إِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ، پرسید. حضرت فرمود: «وقتی خدای متعال حضرت ابراهیم (را خلق کرد، حجاب را از دیدگان او برداشت و او نوری را در کنار عرش دید. از خدا پرسید این نور چیست»؟ به او گفته شد: «این نور محمّد (برگزیده‌ی خلق من است و نوری دیگر در کنار آن نور نور پیامبر ( دید و دوباره پرسید: «این نور چیست»؟ به او گفته شد: «آن هم نور حضرت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (یاریگر دینم است». در کنار این دو نور، سه نور دیگر دید و از آن‌ها هم پرسید. به او گفته شد: «این نور فاطمه (است که محبّین آن حضرت، آتش جهنّم را نمی‌بینند و دو نور دیگر نور حسن و حسین (فرزندان اویند». حضرت ابراهیم (گفت: «پروردگارا! نُه نور دیگر که گرداگردشان میبینم چیست»؟ گفته شد: «ای ابراهیم! آن‌ها ائمّه (از فرزندان علی (و فاطمه (هستند». باز گفت: «سرورم! نورهای زیادی را میبینیم که دور آن‌ها حلقه زدهاند که فقط خودت تعداد آن‌ها را میدانی». گفته شد: «ای ابراهیم! آن‌ها شیعیان حضرت علی‌ّبن‌ابی‌طالب (هستند». حضرت ابراهیم (پرسید،: «آن‌ها با چه ویژگی شناخته می‌شوند»؟ فرمود: «با پنجاه‌ویک رکعت نماز، جهری خواندن بسم الله الرحمن الرحیم و قنوت قبل از رکوع و انگشتر به دست راست کردن». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۶۱۲ مستدرک الوسایل، ج۱۷، ص۱۸۷/ بحار الأنوار، ج۳۶، ص۲۱۳ / بحار الأنوار، ج۸۲، ص۸۰" https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba