♨️ «آن کس که شما را (براى دفاع از حق) فراخواند، پاسخ شایسته نمی‌شنود و آن کس که شما را با قهر و زور (براى جهاد و انجام وظيفه) در فشار بگذارد، قلبش آرامش نمى يابد. شما پيوسته به بهانه‌هایِ گمراه کننده متوسّل می‌شوید و تعلّل می‌ورزید و از من می‌خواهیدکه جهاد را به تأخير اندازم، مانند بدهکارى که (بر اثر سستى و سهل انگارى از پرداختِ بدهیِ خود ناتوان شده) و از طلبکار خود پيوسته تمديد و مهلت می‌خواهد! افراد ضعيف و ناتوان، هرگز نمى توانند ستم را از خود دور کنند؛ و حق، جز با تلاش و کوشش به دست نمی‌آید. از کدام خانه، بعد از خانه‌ی خود دفاع مى کنيد؟ (آيا برتر از دیار اسلام، جايى هست؟) و همراهِ کدام رهبر، بعد از من به مبارزه با دشمن برمی‌خیزید؟ (آيا امامى آگاهتر و عادل تر از من سراغ داريد؟)» (نهج‌البلاغه، خطبه ۲۹) شرح: این سخن پاسخ به کسانی است که از امام خرده می‌گیرند چرا تنها موعظه می‌کند و با زور مردم را به جهاد فرا نمی‌خواند؟ پاسخ امام این است: در دعوت آزادانه، واکنشِ شایسته نشان نمی‌دهید و در فشار نیز آرامش نمی‌جوئید؛ زیرا سست و لجوجید، و فرماندهان را به دردسر می‌افکنید. همچنین حضرت بر این نکته تاکید می‌کند که شما همواره به بهانه‌های گمراه‌کننده متوسل شده و تعلّل می‌ورزید. باید توجه داشت، افراد ضعیف و سست اراده، به‌ویژه آنان که پرگو و پُرادعا هستند، معمولاً چنین‌اند؛ یعنی با تکیه بر بهانه‌های واهی، از وظایف سنگین و مهم شانه خالی می‌کنند و سستی خود را در پرده‌ی عذرهایِ نادرست، پنهان می‌سازند. آن‌ها دائماً امروز و فردا می‌کنند و فرصت‌ها را از دست می‌دهند. این ویژگی‌ها مشابه رفتارِ منافقان و راحت‌طلبانِ عصر پیامبر است که قرآن نیز به افشای این روحیه می‌پردازد و آن‌ها را نکوهش می‌کند: «اى کسانى که ايمان آورده ايد! چرا هنگامى که به شما گفته مى شود: «به سوىِ جهاد در راه خدا، حرکت کنيد!» بر زمين سنگينى مى کنيد (و سستى به خرج مى دهيد)؟ آيا به زندگى دنيا به جاى آخرت راضى شده ايد؟ با اين که متاع زندگى دنيا در برابر آخرت، جز اندکى نيست» ( توبه/۳۸) مسجدجامع مشکین دشت @meshkindasht_masjedjame