🔴زن مبارزی که با همسرش در یک اتاق شکنجه میشد. 🔹بانو فاطمه اسماعیل نظری و همسر ارجمندش، از مبارزان دوران ستمشاهی به شمار می‌روند. آنها هنگامی به شکنجه‌گاه کمیته مشترک گسیل شدند که آزارهای جسمی و روحی ساواک در اوج بود و او و همسرش، سخت‌ترین آنها را تجربه کردند ◾️روایت شکنجه مشترک از زبان خانم اسماعیل "دیدم شوهرم را از پا آویزان کرده و آن‌قدر او را زده‌اند که زمین زیر سر او پر از خون شده است! صورتش به‌شدت ورم کرده بود، طوری که او را نشناختم. خیلی جوان بودم و از دیدن این منظره به‌شدت وحشت کردم و آرام و قرارم را از دست دادم. فریاد می‌زدم و تلاش می‌کردم خودم را به شوهرم برسانم و سرش را در آغوش بگیرم، ولی آنها موهایم را می‌کشیدند و می‌کندند و سعی می‌کردند با مشت و لگد مرا از او جدا کنند. شوهرم در آن وضعیت هولناک به من می‌گفت: آرام باشم، ولی طاقت‌ام را به‌کلی از دست دادم! آنها وقتی دیدند نمی‌توانند از ما حرف بکشند، هر دوی ما را به اتاق حسینی بردند. مرا به تخت بستند و شلاق زدند. سر شوهرم را در دستگاه آپولو گذاشتند و شکنجه دادند. آن‌قدر به پایم کابل زده بودند که ناخن‌هایم در اثر خون‌مردگی افتادند". ⏪شکنجه‌های خانوادگی و قرار دادن زندانیان زن در فشار روانی مضاعف از هنرهای زن ستیزانه رژیم پهلوی بود ، اما بدتر از این شکنجه‌ها تطهیر رژیم پهلوی، وکالت دادن به پسرشان و از وی رهبر زن زندگی ساختن است.