تاملی در احادیث ⏩ گاهی در احادیث از تعبیر 1: دَخَلَ الجَنَّه👈داخل شدن در بهشت 2: فَلَهُ الجَنّه 👈بهشت متعلق به اوست. استفاده میشود ➖ به این مثال دقت کنید👇 🛑 منْ شَهِدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّة1 🔰هر کسی شهادت بدهد که خدایی جز خدای یگانه نیست وارد بهشت می شود . حالا این مثال را دقت کنید👇 🛑 عَنِ ابْنِ الرِّضَا ع قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ. 2 🔰کسی که عمه من(حضرت معصومه سلام الله علیها) را در قم زیارت کند بهشت برای اوست . 👇تعبیر 👇 👈فلَهُ الْجَنَّةُ 👈 دَخَلَ الْجَنَّة ➖تعبیر فلَهُ الْجَنَّةُ 👈 یعنی بهشت از آن اوست به این معنا که: وقتی خانه برای خود شخص باشد می تواند هر کسی را دوست داشته باشد را در خانه وارد کند. حال در مواجهه با بهشت یعنی شخصی که در مورد وی گفته شده است فلَهُ الْجَنَّةُ 👈 میتواند شفاعت کند ولی تعبیر دَخَلَ الْجَنَّة یعنی 👈فقط خود شخص وارد بهشت میشود و توانایی وارد کردن(شفاعت) دیگران به بهشت را ندارد. 📚منابع: 1:المحاسن، ج‏1، ص: 181 2:كامل الزيارات ص: 324 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi