سید علی میرفخرایی/ سعیدیسم
❤️ نجواي با امام زمان عليه السلام محبوب من که دائم هستم به گفتگویت، معشوق من که دائم هستم به جستجویت، آیا شود که روزی، روزی شود حسن را، احسان گونه گون و اّلطاف نو به نویت؟ بشنیده ام که خویّت چون روی تُست دلکش ای من فدای رویت، ای من فدای خویت، آیا شود که روزی با چشم خویش بینم، آن قامت رَسا و رُخسارۀ نکویت؟ ای که به لیلةُالقَدر کرّوبیانِ بالا اَسرار هر دو عالم گویند مو به مویَت آیا شود که روزی تفتیده جان ما را از تشنگی رهایی زآب زلال جویت؟ ای آستان قدست دارُالسّلام جانها بس کاروان که بسته بار سفر به سویَت آیا شود که روزی این زارِ ناتوان را باری دهی ز لُطفت، پایی نَهد به کویَت؟ ای شاهد دل آرا در بزم آفرینش و ای شاهدان عالَم مشتاق دید رویَت آیا شود که روزی این عاشق وِصالت دستی رسانَد اَندر دامانِ مُشکبویت؟ ای کعبه امیدِ خوبانِ درگه عشق چون تو خَدیو باشی خود آبرو خَدویَت آیا شود که روزی اَندر بَرَت حسن را گویی چه خوش رسیدی اینک به آرزویت؟ 📗 دیوان اشعار حضرت علامه حسن‌‌زاده (ره) @rasoolism_ir
151 مشاهده