*«ابیاتی که مصراع دوم آنها ضرب المثل است»* گر دایره‌ی کوزه ز گوهر سازند از کوزه همان برون تراود که در اوست ( *بابا افضل* ) با سیه دل چه سود گفتنِ وعظ نرود میخ آهنین در سنگ ( *سعدی*) هر دم که دل به عشق دهی ، خوش دمی بود در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست ( *حافظ*) امیدوار بُوَد آدمی به خیر کسان مرا به خیر تو امید نیست ، شر مرسان ( *سعدی*) صوفی نشود صافی ، تا در نکشد جامی بسیار سفر باید ، تا پخته شود خامی ( *سعدی* ) در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب یارب ! مباد آن که گدا معتبر شود ( *حافظ*) در محفل خود راه مده همچو منی را افسرده ‌دل ، افسرده کند انجمنی را ( *قائم مقام* ) مرو به هند و بیا با خدای خویش بساز به هر کجا که روی ، آسمان همین رنگ است ( *عليرضا جلالی* ) خلوت دل نیست جای صحبت اضداد دیو چو بیرون رود فرشته در آید ( *حافظ* ) زلیخا گفتن و یوسف شنیدن شنیدن کی بُوَد مانند دیدن . . . ( *عطار* ) زلیخا مُرد از این حسرت که یوسف گشته زندانی ؛ چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی ( *صائب تبریزی* ) واعظان عزیز بسیارند صابری را خدا جدا داده مدعی را بگو کمال الدین " که خدا داده را خدا داده " (* کمال الدین فراهانی*) ( سروده حقیر مولف این مقاله کمال الدین فراهانی در شان مرحوم عمده الخطباء شیخ احمد صابری اراکی رحمه اله علیه)