🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿🌹🌿
🌹
@mobahesegroup
🌿
⁉️سؤال:
مدتیست که کُند و تنبل شدهام،
از نماز و عبادات لذتی نمیبرم،
به ویژه از وقتی در فضای مجازی مشغول هستم
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
⬅️پاسخ کوتاه:
🔸محبوبها به سرعت جایگزین میشوند.
درست است که میشود
از امکانات فضای مجازی
بهرههای خوبی برد
اما هدف اصلی "فضای مجازی"
جایگزین کردن "جهان مجازی"
و دور کردن از جهان حقیقی
حقایق هستی، محبوب حقیقی
ارتباطهای حقیقی، کار حقیقی
و تحمیل حیات و زندگی مجازی میباشد.
🔸کندی، تنبلی، کم شدن شوق یا لذت و ...،
راجع به هر موضوعی
و از جمله عبادت (بندگی خدا)
دلایل و علل بسیار گوناگونی دارد
و در هر کس نیز میتواند متفاوت باشد.
از علل طبیعی و فیزیکی
تا روانی و روحی.
در عین حال، اصول ثابتی در همگان و تمامی
موارد متعدد و گوناگون نیز وجود دارد
که میتوان به آنها اشاره نمود؛
اصولی که خودشان ثابت هستند،
اما در گزینتش مصادیق بیرونی
"بدل" پذیر میباشند.
@mobahesegroup
🔸الف
اصل اول "توجه" است
انسان به هر چه که "توجه" کند
عقل، قلب، فکر، خیال و میلش
بدان جهت، سمت و سو میگیرد.
یعنی این توجه، «جهتگیری» انسان را شکل میدهد.
در این امر، فرقی ندارد که موضوع مورد توجه
خدا باشد یا دنیا
باقی باشد یا فانی
مفید باشد یا مضر
امری جدی باشد یا بازی
ورزش جسم باشد یا پرورش روح
و ...؛
اصل ثابت است.
🔸ب
اصل دیگر "محبت" است
انسان هر چه را دوست داشته باشد
متوجه همان میشود.
🔸ج
تکرار، هیچ گاه سبب یک نواختی نمیگردد؛
و چه بسا سبب مهارت و تبحر
و بالتبع علاقه، شوق و جدیت بیشتر گردد.
نماز، در شبانه روز، فقط 5 بار تکرار میشود
که هر کدام نیز بیش از ده دقیقه به طول نمیانجامد
اما ممکن است افرادی باشند که روزانه
چندین ساعت در فضای مجازی سیر میکنند
بازی میکنند، حرفهای یک نواخت و تکراری
با مخاطبین شناخته شده و نشده دارند ...
و برایشان خسته کننده و تکراری هم نمیشود.
🔸در توجه به خدا، ذکر و یاد خدا،
سخن گفتن و راز و نیاز با خدا
در قالب نماز، دعا و ...؛
اصل این است که انسان
چقدر "خدا" را میشناسد
چقدر او را دوست دارد
و سپس چقدر خود را،
اول و آخرش را،
رشد و کمالش را
و بالاخره رفاه و سعادتش را
میشناسد، دوست دارد و بدان توجه میکند.
@mobahesegroup
🔸خودفراموشی، خود دگر بینی (الینه شدن):
در نتیجه؛
آن که خدا را فراموش کرده،
خالق، ربّ و محبوب حقیقیاش را فراموش کرده
روز وعده داده شده برای ملاقات
با معبود و محبوب را فراموش کرده
و بالتبع به آن توجه ندارد
و شوق و میلی نیز بدان ندارد، قطعاً
خودش را نیز فراموش میکند
و در این غفلت عمیق
به بازی مشغول میشود؛
چرا که انسان
با إله و معبودش
ربّ، محبوب و معشوقش
و غایت اهدافش
تعریف میشود.
پس اگر اینها همه کاذب و دروغین و فانی بودند
تعریف حقیقت خودش را نیز گم و فراموش میکند.
@mobahesegroup
🔸هدفداری، برنامهریزی، اقدام و عمل:
رسیدن به هر هدفی
حتماً و یقیناً مستلزم
"برنامهریزی" درست و صحیح میباشد
و البته که کار به صرف "هدفگزاری"
و سپس "برنامهریزی"
برای رسیدن به آن به پایان نمیرسد بلکه
"اقدام و عمل به موقع و درست"
لازم است.
چنان که در قرآن کریم همیشه
"ایمان و عمل صالح" با هم آمده است.
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز
http://telegram.me/mobahesegroup
http://sapp.ir/mobahesegroup
https://iGap.net/mobahesegroup
https://eitaa.com/mobahesegroup