قسمت 5⃣ 🔶🔶🔶فصل دوم: تركيب انسان از جسم و نفس‏🔶🔶🔶 اگر خواهى خود را بشناسى، بدان كه: هر كسى را از دو چيز آفريده‏اند: يكى اين بدن ظاهر، كه آن را تن گويند، و مركب است از: گوشت و پوست و استخوان و رگ و پى و غير اين‏ها. و آن از جنس مخلوقات همين عالم محسوس است ، كه عالم جسمانيات است. و اصل آن مركب از عناصر چهارگانه است كه «خاك، آب، باد و آتش» است، و آن را به همين چشم ظاهرى مى‏توان ديد. و يكى ديگر «نفس» است كه آن را روح و جان و عقل و دل نيز گويند، و آن جوهرى است «مجرد» [1] از عالم ملكوت، و گوهرى است بس عزيز از جنس فرشتگان و «عقول قادسيّه»، [2] و درّى است بس گرانمايه از سنخ مجردات، كه خداى- تعالى - به جهت مصالحى چند- كه شمّه‏اى از آن مذكور خواهد شد- به قدرت كامله خود ربطى ميان آن و اين بدن ظاهرى قرار داده و او را مقيّد به قيد علاقه اين بدن و محبوس در زندان تن نموده، تا وقتى معيّن و اجلى موعود، كه قطع علاقه نفس از بدن مى‏شود رجوع به عالم خود مى‏كند. [1] «مجّرد» يعنى عارى از قيد و شرط، و لواحق و ضمائم. حكما، مجرد به امرى مى‏گويند كه روحانى محض بوده و مخلوط با ماده نباشد، مانند عقول و نفوس مدبّره انسانى. فرهنگ معارف اسلامى، ج 3، ص 1696. لاهيجى در تقسيم عوالم گويد: اوّل عالم جبروت است ... كه مجرّد از مادّه و صورت و مدّت است دوّم عالم ملكوت است كه مجرّد از مادّه و مدّت است سوّم عالم ملك است و آن عالم اجساد است. رك: فرهنگ معارف اسلامى ج 1 ص 630. [2] مراد همان «عقول ده‏گانه» بنا بر نظريه فلاسفه «مشاء» و «عقول» انوار بى‏شمار بنا بر نظريه حكماء اشراق مى‏باشد، كه معتقدند: