توی نماز جماعت‌ همیشه‌ اول‌ صف ‌می ایستاد. !همیشه‌ توی جیبش‌ مُهر‌ و‌ تسبیح‌ تربت ‌داشت . گاهی وقت‌ ها‌ که‌ به‌ هر دلیلی توی‌ جیبش‌نبود، موقع‌ در حسینیه ی ِ‌پادگان‌‌ دنبال ‌ میگشت . وقتی‌ که‌ پیدا میکرد، این‌ شعر‌ رو زمزمه‌ میکرد. تاتوزمین‌سجده‌اۍ، سربه‌هوا‌نمۍ‌شوم ..! :)