يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ وَ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَبِطَ [أَجْرُهُ‏] عَمَلُه‏. شکيبايى به اندازه مصيبت مى‏رسد و اگر مصيبت‌زده دست بر پای خود بکوبد و [جزع کند]، ثوابش از بین مى‏رود. حکمتی از امام علی (علیه السلام) #حدیث_نور