اگر لازمه برید و خلوت کنید، این کار رو کنید. اگر لازمه گریه کنید، گریه کنید. همه ی ماها دغدغه داریم. مشغله و عاطفه و هدف داریم. دل مشغولی داریم. نیازی هم نیست حتما بریم یه گوشه ی دنج و اون سر دنیا. کمی تنهایی لازم دارین و یه کاغذ و قلم. بردار و بنویس. از دغدغه هات برای خدا بگو. هدف ها و برنامه ریزی ها، خصلت های بد و خوبت رو بگو. اون مشکلی که داره توی ذهن و وجودت جولان می ده رو بنویس و رو به روش ضمیمه کن که چرا اینجوری شده. و زمانی نتیجه ی مطلوب خواهی گرفت که توی نوشتن و راه حل ها منطقی باشی و رُک و راست. با خودت و خدات. اینم بگم که گاهی تنبیهِ خودت خوبه. ولی نه اونقدر که به درجه یِ یاس و نا امیدی برسه و دچار رکود در دین و ایمونِت کنه. خلاصه که حواست باشه مومن. بُرد با برنامه ریزی و حل مسائل در ارتباط با حقه.. 🍃🌱↷ 『 @modarese_novin