غار ثور مشرکان نقشه کشیده بودند تا پیامبر ما را از بین ببرند. امّا خدای مهربان، حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) را از این توطئه‌ی آن‌ها باخبر ساخت. شبانه، پیامبر عزیز از مکّه به سمت یثرب حرکت کردند. در این شب امام علی جان در بستر پیامبر خوابیدند تا معجزه‌ای باشد برای مشرکان، تا هم بدانند خداوند از همه‌ی نیّت‌ها باخبر است. نیّت‌هایی که به گمان خودشان هیچ‌کس از آن باخبر نبود. هم نشانه‌ی شجاعت امام علی جان باشد. قرآن به این موضوع، در سوره‌ی بقره، آیه‌ی ۲۰۷، اشاره فرموده است؛ که به آیه‌ی لَیْلَةُ الْمَبیت یا آیه شِراء، شهرت دارد. پیامبر عزیز ما با نفر دومی، به دستور خداوند، در غار ثور پنهان شدند و سه شبانه روز در آنجا بودند. قرآن به این موضوع، در سوره‌ی توبه، آیه‌ی ۴۰، اشاره فرموده است. مشرکان در جستجوی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) تا در غار ثور هم آمدند، امّا خداوند آنان را از ورود به غار بازداشت. زیرا به برکت وجود پیامبر در آن غار، تار عنکبوت جلوی در ورودی غار تنیده شد و دو کبوتر وحشی در آن‌جا تخم گذاشتند. مشرکان با دیدن این صحنه، فکر کردند که غار متروک است و کسی وارد آن نشده است و گرنه تار عنکبوت پاره می‌شد و تخم کبوتر می‌شکست و کبوتر، آن‌جا نمی‌نشست. (ارتفاع غار، به اندازه‌ی قد یک انسان بود) 📚الگو ایرانی این داستان در سوره توبه در جزء ۱۰ آیه ۴۰ آمده‌است.