93  چند زیر و بَم پروژه «براندازی نرم» را می‌شناخت و به نقش حیاتی اندیشمندان واقف بود؛ از قضاء دختر عمویش ترز دوسن فال، رمان‌نویس و ویراستار ارشد انتشارات دو لودئون بود که شب و روزش را با نویسندگان و هنرمندان اروپایی می‌گذراند. دوسن فال گاهی به 20 کیلومتری پاریس و مقر فرماندهی «سرویس محرمانه» در پادگان تورل می‌رفت و به پیشبرد نقشه‌های پسرعمویش کمک می‌کرد. در عین حال دمارانشنمی‌خواست تا آنان و خود را گرفتار رسوایی‌های جبران‌ناپذیر «ترورهای آکادمیک» مانند «ماجرای قتل پروفسور بن‌برکه» کند. سرویس جاسوسی فرانسه همراه دیگر شرکاء امنیتی خود مانند موساد در دهه 1960 پروژه تشکیل یک «شبکه جاسوسی دانشگاهی» را در مراکش دنبال می‌کردند و همه تلاش خود را به جلب همکاری غیرمستقیم پرفسور مهدی بن‌برکه سیاستمدار ضد آمریکایی مشهور و رهبر اتحادیه ملی نیروهای توده‌ایمعطوف ساختند. بن‌برکه از بانیان «استقلال مراکش» بود و به فکر تاسیس دانشگاه سه قاره برای تربیت «روشنفکران ضد استعماری» افتاد. این یک فرصت استثنایی جهت کنترل نامحسوس و تأثیرگذاری پنهانسرویس جاسوسی فرانسه روی محافل آکادمیک و روشنفکری ضد آمریکایی به شمار می‌رفت. فرانسوی‌ها دو گزینه را دنبال کردند. اول، کوشیدند تا به هر طریقی به بن‌برکه نزدیک شوند تا او را جذب کنند و دوم این‌که در صورتِ شکست عملیات جذب، پروژه ترور او را نیز طراحی کردند تا مانع افزایش فزاینده قدرت تئوریک و علمی مخالفان نظام سرمایه‌داری شوند. 💥💥ویژه 🗳💥💥 🆔 @mogham