قرآن کریم در آیه 108 انعام فرمودند: وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ ... . و كسانى را [بتها] كه مشركان به جاى خدا مى‏خوانند دشنام ندهيد كه آنان نيز خدا را از روى دشمنى كه برخاسته از نادانى است دشنام مى‏ دهند ... . وقتی به عده ای اشکال می شود که چرا به مقدسات اهل سنت «لعن» می کنید؟ و حسب آیه 108 انعام نباید چنین کنید؛ جواب می دهند: «لعن» غیر از «سبّ» است و خود قرآن در مواردی «لعن» کرده و یا از ائمه معصومین ع گزارش لعن رسیده. در جواب می گوییم: استناد ما به آیه 108 انعام برای ترک «لعن» برای مقدسات اهل تسنن، استنادی صحیح است به «تنقیح مناط». یعنی وقتی مسلم شد که: 1. امروزه و بالاخص با گسترش فضاهای مجازی و امکان فیلم برداری با «دکمه لباس» توسط جاسوسان و ... فضای خصوصی نداریم و روشن شد که گزارش این «لعن» ها به اهل تسنن می رسد؛ 2. و از سوی دیگر کاملاً روشن است که رسیدن این گزارشات به برادران اهل تسنن موجب این می شود که «سنّی محبّ اهل بیت ع» به «سنّی بی تفاوت» یا العیاذ بالله به «سنّی ناصبی» تبدیل شود(کما اینکه در سال های گذشته فراوان اتفاق افتاده که جلسات روضه اهل تسنن برای امام حسین ع، در مناطق سنی نشین ایران، بعضا تعطیل شده و نیز آنها به جای برادری با ما، کینه و بغض شیعه را به دل بگیرند) لذا به تنقیح مناط روشن می شود که نه تنها نباید سبّ مقدسات اهل سنت را کرد(که سبّ هیچ جایگاهی در فرهنگ دینی ندارد) بلکه «لعن» آنها را هم نباید کرد ولو در جلساتی که تصور می شود کاملاً خصوصی است حال آنکه بعداً با انتشار فیلم جلسه روشن می شود که عمومی بوده! #لعن #سب #مقدسات #اهل_تسنن در روایت است که «کونوا لنا زَیناً و لا تکونوا علینا شیناً».