اعراب القرآن و بیانه(درویش)، 10، 318 الفوائد: «كان» في القرآن على خمسة أوجه: 1- بمعنى الأول و الأبد نحو «و كان اللّه عليما حكيما». 2- بمعنى المضي المنقطع نحو «و كان في المدينة تسعة رهط». 3- بمعنى الحال نحو «كنتم خير أمة». 4- بمعنى الاستقبال نحو «و يخافون يوما كان شره مستطيرا». نقد: شاید در این آیه از باب مستقبل محقق الوقوع، ماضی آمده باشد لذا مدلول خود کانَ ماضی است. 5- بمعنى صار نحو «و كان من الكافرين». نقد: این آیه درباره ابلیس است که در جای خود(34 بقره) المیزان گفت که «کانَ» به همان معنای ماضی است. هرچند که ممکن است در خود مثال های او بتوان مناقشه کرد اما ای بسا اصل مطالب صحیح باشد. باید با کمک لغتنامه ها/ معانی النحو سامرایی/ مختصر و امثال آن، بیشتر تحقیق کرد.