به همراه جمعی از شاعران قم، پس از تماشای نمایش #و_تن_زمین تالار فرهنگ و هنر قم «و تن زمین» قصه‌ای از خاک و خون… در دل شب‌های قم، سه پرده از رنج و مقاومت، سه روایت از زنانی که با چشمانی پر از اشک و قلبی سرشار از ایستادگی بر خاکی ایستاده‌اند که هر لحظه می‌لرزد. اینجا زمین فقط خاک نیست… جسم زخمی خاطرات است، و زنانش، تپش‌های ناتمام یک امید خاموش. «و تن زمین» روایتی است از بغض‌های نترکیده، از آغوش‌هایی که سهم بمب شد نه نوزاد، و از زنی که هنوز ایستاده است، درست میان آتش و آینه. سپاس از خانم #سایه_رحیمیان_ناعم گرامی که من و جمعی از شاعران را برای تماشای این نمایش دعوت کردند. ایشان در کنار دعوتی گرم و دلنشین، با اجرایی درخشان، عمیق و بسیار تأثیرگذار، نقشی فراموش‌نشدنی بر صحنه گذاشتند؛ اجرا‌شان لرزه‌ای بر جان کلمات بود و تصویری ماندگار در ذهن‌مان نشاند. «و تن زمین» تا ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ ادامه دارد. تماشاش را از دست ندهید… اگر می‌خواهید حقیقت را با دل حس کنید، نه فقط با چشم. @mohammad_javad_ghiasi