ماشینِ قُراضه سال‌ها سایه‌ی بیابان را به دیروز می‌چسباند در خاموشیِ سکون، و سرابِ حرکت را به فردا، با قصّه‌هایی که باد زمزمه می‌کرد. غربت یعنی جا ماندن میانِ هیچ‌کجا و همه‌جا، زنده در خاطره‌ها، مُرده در زمان. @mohammad_javad_ghiasi