دختران پاکیزه، مادران شایسته مهم‌ترین ماموریت زن در جامعه فرزندآوری و فرزندپروری است. اگر زن بتواند انسان‌های صالح، پاک و بزرگی را پدید آورد و تقدیم جامعه کند به مهم‌ترین ماموریت و مسئولیت اجتماعی خود عمل کرده است. بزرگ‌ترین و مهم‌ترین خدمت اجتماعی زن، همین است... خدمت بزرگ زن به جامعه، تولید ماشین یا پدید آوردن محصولات کشاورزی و صنعتی نیست. تولید فراورده‌های هسته‌ای یا مصنوعات هنری نیست. تولید انسان است. انسان‌آوری و انسان‌پروری ... افزودن امت پیامبر و پدید آوردن خلیفه الله. همان که پیامبر رحمت در پگاه قیامت بدان مباهات می‌کند و بر خود می‌بالد. همان که فرشتگان پروردگار در مقابلش سجده و خضوع و تحسین کرده‌اند. انجام این ماموریت بزرگ سخت نیست اما آمادگی پیشین نیاز دارد. کسی که می‌خواهد ظرف پیدایش انسان‌های پاک و بزرگ شود خود باید پاک باشد. عظمت مادران پیشوایان معصوم مانند حضرت مریم، آمنه بنت وهب، خدیجه کبری، فاطمه بنت اسد، نجمه خاتون، شهربانو و نرجس خاتون در این است که وجودشان فرودگاه نزول این انسان‌های بزرگ شده است. هر زنی و هر مادری قابلیت حمل این بار سنگین را ندارد. به همین ملاک هر زنی صلاحیت ندارد سلیمانی و همت و چمران و صیاد و باکری در وجود خود پدید آورد و رشد دهد. هر زنی نمی‌تواند بهشتی و مطهری و خامنه‌ای و خمینی بزاید. هرزنی نمی‌تواند ظرف پیدایش علامه طباطبایی و شهید صدر شود. زن چقدر باید بزرگ باشد که بتواند این گوهرهای بزرگ را در وجود خود صورت دهد و این همه استعداد را حمل کند. از سوی دیگر، این همه بزرگی و قابلیت در وجود انسان‌های بزرگ تنها حاصل خودسازی یا تربیت محیطی نیست. بخش عمده آن محصول پاکی و عظمت مادرانی است که استعداد معنوی عظیمی را از ابتدا به حساب فرزندان خویش واریز کرده‌اند. استعدادهای اولیه فرزند در وجود مادر شکل می‌گیرد. به همین جهت اگر بخواهیم فرزندان بزرگ و پاکی پدید آوریم باید مادران بزرگ و پاکی داشته باشیم. هرچه زن پاک‌تر و بزرگ‌تر صلاحیت او برای حمل و رشد و پرورش انسان‌های بزرگ بیشتر. امام خمینی می‌فرمودند: از دامن زن مرد به معراج می‌رود. مادری که در ایام حمل موسیقی مطرب گوش می‌دهد با مادری که با صدای قرآن مانوس است متفاوت است. مادری که در ایام شیردهی چشم و دل و زبان خود را از حرام نمی‌پوشد با مادری که از چشم و دل و گوش و زبان خود مراقبت می‌کند متفاوت است. مادر شیخ انصاری بدون وضو فرزند خود را شیر نمی‌داد. مادر آن شهید هم هر روز با امام زمان نجوا و توسل داشت. برای انجام این ماموریت و حفظ این آمادگی مراقبت‌های ایام بارداری و شیردهی البته بسیار لازم است ولی کافی نیست. این آمادگی را باید از پیش‌ترها یعنی از روزگار بلوغ و در ایام نوجوانی پدید آورد و پس از آن نیز حفظ کرد. دختران باید طهارت جان خود را نگاه دارند تا بتوانند ظرف پاکیزه و شایسته‌ای برای پیدایش انسان‌های بزرگ باشند. چشم را از نگاه کردن به هر منظره و تصویری بازدارند تا وجودشان پاک بماند. گوش را از شنیدن هر صدایی حفظ کنند تا میدان وجودشان آلوده نشود. ذهن را از خطور افکار ناپاک نگاه دارند تا ظرف وجودشان پاک بماند. هر متن و کتابی را نخوانند تا آشفتگی ذهن و دلشان شایستگی حمل این انسان‌های بزرگ را از بین نبرد. گناه، ظرف دل را آلوده می‌کند و قابلیت گنجایش انسان‌های پاک و بزرگ را از بین می‌برد. دختران آمادگی خود را برای برداشتن این بار و ادای این ماموریت بزرگ نگاه دارند ... https://eitaa.com/mohammad_nooori