"یا اباعبدالله" ، حسین جانم : از اینکه‌ همیشه در " تاریکی‏" های ذهنم ، " نور" تو را حس می‏ کنم و به نامت دخیل می‏ بندم ، عاشق‏ ترینم. نامت را که می ‏آورم ، " قلبم" شروع می‏ کند به دلتنگی راه می‏افتد میان آب‏ ها، زلال می‏ شود و یک تکه از " خاک" پایت را می‏ کند مُهر تقرب اگر یک "نگاهی" به دل‏هایمان بی اندازی ، "می‏ بینی" چقدر دوستت داریم. شاید جای دیگری باشی ؛‌ اما دستانت‌یک ضریح توی دلمان زده است. شش ‏گوشه قلبمان همیشه برای توست …  @mojaradan