با ایشون تو کربلا دوست شدم، وقتی پیامش رو دیدم رفتم تو خاطراتم. پیامش یعنی امسال میرم تو نمیای؟ :) و منم هر بار همین جواب رو میدم.. من یه درخواستی از امام حسین کردم درخواست کردم تا به یه چیزی نرسیدم منو نطلبن کربلا. چون باعث شرمندگی‌مه! و پای عهد موندن سخته ولی اینو خوب فهمیدم که کربلا رفتن به منزله کربلایی شدن نیست.. چون دارم خودم رو می‌بینم، قبل کربلا رفتن بیشتر به آمادگی‌های روحی‌تون اهمیت بدید، به این که زیر قبة حسین چی میخواید؟ از امام حسین تلاش کنید خودش رو بخواید چون اون لحظه دعا همه حاجات دنیوی میاد مدنظر سخته از اعماق وجود خودشو بخوای چون که اگه امام حسین رو داشته باشی همه چیز رو داری همه حاجاتت‌ میره دستِ حسین. در کربلا امام رو با چشمِ قلب‌تون حس کنید چون واقعا حضور و نگاهشون احساس میشه.. شش گوشه واقعا نیاز به روضه نداره :) آداب حرم رو رعایت کنید با غسل و وضو و ادب وارد بشید یکی از آداب زیارت بلند نکردن صدا در برابر امام هست، پارسال شاهد بودم که خیلیا سر هل دادن دعوا میکردن و حتی فحش میدادن... سعی کنید بیشترین بهره رو ببرید و دعاگوی ما هم باشید🙂