ما در دین اسلام بچه که بودیم تو مدرسه بهمون میگفتن : خداوند اسراف کاران را دوست ندارد. و بهمون میگفتن که مثلا آبی که باز هست رو باید ببندید، غذاتونو کامل بخورید و... از دید مادیات و دنیا موضوع رو بهمون شرح دادن تا متوجه بشیم . یکمی که به ظاهر بزرگتر شدیم دیدیم گاهی اوقاا از دستمون فرار میکنه که اسراف نکنیم مثلا: حموم رفتنی از اول تا آخر آب حموم بازِ، ماشین شستنی آب رو باز نگهداشتیم ،تلویزیون رو بی دلیل روشن نگهداشتیم و... ولی امروز میخوام یه نکته ی دیگه ای رو بگم ، به ما نگفتن که اسراف فقط دنیایی نیست گاهی اسراف از بُعد معنوی هم میشه.چطوری؟! الان میگم: خداوند در سوره زمر آیه ⁵³ میفرمایند: ای بندگان من ،که با ارتکاب گناه بر خود زیاده روی کردید(قل يعبادي الذين أسرفواْ علي أَنفسهم...) ادامش هم میفرمایند که از رحمت خدا ناامید نشید... بوم💥 یعنی ماها با انجام یسری کارا که بهش میگن گناه رسما داریم اسراف میکنیم حالا دقیقا چیو اسراف میکنیم🦭؟ زندگی،عُمرت رو! تاحالا از این دیدگاه به اسراف نگاه کرده بودیم؟!🦑