«وَ مَنِ اسْتَصْغَرَ زَلَّةَ غَيْرِهِ اسْتَعْظَمَ زَلَّةَ نَفْسِهِ» اگر کسی لغزش دیگران را کوچک و حقیر در نظرش جلوه کند، این ذلّت و لغزش خودش، بزرگ در نظرش جلوه می‌کند، «وَ مَنِ اسْتَصْغَرَ زَلَّةَ نَفْسِهِ اسْتَعْظَمَ زَلَّةَ غَيْرِه‏»؛ عکسش، اگر لغزش خودش در نظرش کوچک جلوه کند، لغزش دیگران در نظرش بزرگ جلوه می‌کند. این دو تا جمله متصّل است به هم. می‌فهمی یعنی چی؟ و او این است به این که اگر انسان، لغزش دیگران در نظرش کوچک و مال خودش بزرگ باشد، این نقش سازندگی دارد برای انسان. یعنی چی؟ مقیّد می‌شود به این که دیگر، هان!؟ این کار را نکند. فهمیدی چه می‌گویم؟! خودش، بزرگ وقتی جلوه کرد،خطا بزرگ جلوه کرده، در صدد می‌شود خودش را اصلاح کند؛ امّا اگر عکس شد، خطای خودش کوچک، دیگران گنده؛ شد؟ نقش چی؟ تخریبی دارد برای انسان، می‌فهمی؟ هیچ وقت این آدم‌ بشو نیست.‌‌‌‌ 1-بحار جلد 75 صفحه 204 وَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِ جَعْفَرٍ (ع)قَالَ: دَخَلْتُ عَلَيْهِ وَ مُوسَى (ع)بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُوَ يُوصِيهِ بِهَذِهِ الْوَصِيَّة... يَا بُنَيَّ مَنْ قَنِعَ بِمَا قُسِمَ لَهُ اسْتَغْنَى وَ مَنْ مَدَّ عَيْنَيْهِ إِلَى‏ مَا فِي‏ يَدِ غَيْرِهِ‏ مَاتَ فَقِيراً وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ بِمَا قُسِمَ لَهُ اتَّهَمَ اللَّهَ فِي قَضَائِهِ وَ مَنِ اسْتَصْغَرَ زَلَّةَ غَيْرِهِ اسْتَعْظَمَ زَلَّةَ نَفْسِهِ وَ مَنِ اسْتَصْغَرَ زَلَّةَ نَفْسِهِ اسْتَعْظَمَ زَلَّةَ غَيْرِه‏ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir