در آستانهٔ بیست و هفتمین روز از اردیبهشت، دل‌ها به یاد عارفی روشن می‌شود که حضورش آینهٔ زلال معرفت بود و کلامش چراغ هدایت؛ آیت‌الله العظمی بهجت، مردی که با سکوتش از اسرار آسمان‌ها سخن می‌گفت و با نگاهش، حقیقت را می‌نمایاند. سالروز عروج آن گوهر ناب، یادآور پرواز روحی است که زمین را به قصد آسمان ترک گفت و در جوار رحمت الهی آرام گرفت. روحش شاد و راهش پررهرو باد.