▪️نتیجه‌ای ناامید کننده از جلسه‌ای مطنطنمحمد متقیان 1⃣ روز چهارشنبه، اول اردیبهشت ۱۴۰۰ به جلسه‌ای با عنوان «گردهمایی فعالان عرصه هوش مصنوعی و علوم اسلامی» دعوت شدم. بنده که فعالیت خاصی در این عرصه ندارم و به نظرم، دلیل دعوت، یادداشت‌هایی است که نگاشته شده و به محضر آقایان رسیده بود. امید آن را داشتم که، این جلسه نشان از توجه و التفات ویژه مدیریت حوزه علمیه به موضوع پرچالش هوش مصنوعی باشد، فلذا در آن شرکت کردم. 2⃣ ابتدای جلسه با صحبت‌های استادمکرم حجة الاسلام و المسلمین پارسانیا آغاز شد که از محضر ایشان بهره بردیم و از توجه ایشان به هوش مصنوعی، خوشحال شدم، توجهی که در میان مشتاقان بکارگیری هوش مصنوعی چندان به چشم نمی‌خورد، و به اذعان ایشان، آن مقداری که از هوش مصنوعی بهره‌برداری کرده‌ایم، به همان میزان و حتی کمتر از آن هم به موضوع «فلسفه هوش مصنوعی» هم نپرداخته‌ایم. و این نکته جای بسی تأسف برای اهل فلسفه را دارد. 3⃣ ادامه جلسه، همراه با ارائه یکی از بزرگواران فعال در این عرصه بود که، به جهت نقدی که می‌خواهم عرض کنم، اسم ایشان را نمی‌برم. ایشان اطلاعات خوبی از هوش مصنوعی و آینده دنیا در پرتو هوش مصنوعی دادند، و آنگونه که عیان بود، از جلوه سینمایی هوش مصنوعی هم متأثر بودند. ایشان سخنان خود را در نهایت به «چه باید کرد؟» منتهی ساخت و بنده منتظر که، چه راهبردی ارائه می‌دهد. بیان ایشان آنچنان و غمبار بود که، فقط به نقل کلامش اکتفا می‌کنم و تمام. فرمودند: ما باید کدهایی اخلاقی برای بکارگیری هوش مصنوعی بنویسیم، هرچند بعید نیست که، هوش مصنوعی با ارتقاء خود از این کدهای اخلاقی هم عبور کند و پایبند به آنها نباشد. 4⃣ این بود خلاصه یک جلسه مطنطن با عنوان گردهمایی فعالان عرصه هوش مصنوعی و علوم اسلامی. بارها به دوستان مشفق گفته شد که عزیزان دلسوز در این ستاد، هیچ راهبرد انتقادی در مواجهه با هوش مصنوعی ندارند و فقط خواهان بکارگیری آن هستند و چشم انداز پیش رویشان، مبهم و مه آلود است، اما توجهی نشد. با فقدان چنین راهبردی، آیا می‌توان دلخوش به پروژه نجف (ناصر جامع فقیه) بود؟ آیا این حدس درست نیست که، پروژه نجف به زودی فقیه مصنوعی تحویل خواهد داد که باب اجتهاد و فقاهت را به کلی ببندد؟ @alfigh_alosul