اسرائیل فرصت عوض کردن زمین را پیدا کرد
از ۱۵ مهر و با شروع طوفان‌الاقصی، ایران در وسط نبرد است. من در واقعۀ ۷ اکتبر معتقد به جنگ نیابتی نیستم، اما سرسختانه معتقدم سر مار در این نبرد ایران است. فلسطین خود این نبرد را شروع کرد، اما به پشتوانۀ جبهۀ مقاومت، حزب‌الله خود به کمک فلسطین شتافت اما به پشتوانۀ جبهۀ مقاومت، یمن و عراق هم همین‌طور. کیست که نداند ستون این جبهه ایران است. کیست که نداند حاج‌قاسم دست مجاهدین حزب‌الله و فلسطین و عراق و یمن را پر کرد؟
کیست که نداند داعش را حاج‌قاسم زمین زد؟
آقا!
ما سال‌هاست در وسط آتش جنگی هستیم که آمریکا و اسرائیل آن را در غرب آسیا برافروختند. چه بدانیم و چه نه، چه بخواهیم و چه نه، آمریکا و اذنابش ایران را دشمن درجۀ یک خودشان می‌دانند، پس هر موقع بتوانند و با هرچه که بشود، ایران را می‌زنند. وابستگان و متحدان ایران را هم می‌زنند. در این جنگ، طرف ما دیپلماسی و گفتگو و صلح نمی‌فهمد، او فقط می‌زند، به قصد نابودی هم می‌زند.
حالا ایران است و حمایت صریح و میدانی از جبهۀ مقاومت و این دشمن!
هرگونه ملاحظه‌کاری و ترس و این پا و آن پا کردن‌ها، ممکن است به مرگ جبهۀ مقاومت بیانجامد، حواس‌مان هست؟
عقب‌نشینی غیرتاکتیکی بیچاره‌مان می‌کند. همه‌چیز را خراب می‌کند.
«زمان» از آن عناصری است که در جنگ نقش تعیین‌کننده دارد. اگر یک اقدام خوب، در وقت مناسب انجام نشود، اگر نگوییم بی‌فایده می‌شود، لااقل از فایده‌اش کاسته می‌شود. تعویق در خونخواهی اسماعیل هنیه - که می‌تواند در مرگ اسرائیل سهم زیادی داشته باشد - اسرائیل فرصت عوض کردن قواعد زمین جنگ را پیدا می‌کند، علاوه بر اینکه سوخت موشک‌ها هم - که مطالبۀ عموم مردم است - تمام می‌شود. نشود که وعدۀ بعدی دوستان، گرفتن انتقام خون سید حسن نصرالله باشد، قبل از آنکه انتقام قبلی‌ها را گرفته باشید، که در این صورت توان گرفتن این همه انتقام را نخواهید داشت.
@fakhrian_ir