🍎عدم شناخت غذا، یعنی بیماری🍎
طوبی خانم ۸۰ ساله و قد خمیده همسایه ماست.
امروز داشتم می رفتم خرید .
طوبی: همسایه کجا با عجله؟
رشید: حاج خانم دارم میرم دواخانه دوا بگیرم.
طوبی: پسرجان! تو و خانمت که سالم هستید، دوا چرا می خوای بخوری؟
گفتم: اگه دوا نخورم که باید برم دکتر و کلی هزینه های ویزیت، دارو، آزمایش و...بدم
طوبی: مگه الان دارو می خوری با تجویز دکتر نیست و قرص ها را دکتر نمی نویسد و از داروخانه نمی گیری؟!.
رشید: من کی گفتم: دارو
یا کی گفتم: داروخانه؟
طوبی خانم: پسرجان الان نگفتی میری دواخانه و برای خرید دواء؟!!.
رشید: بله! دواء (گرفته شده از غذا و مواد طبیعی) آنهم در دواخانه (عطاری) نه داروخانه (مواد شیمیایی مثل قرص ها).
طوبی خانم: عجب!!😳 متوجه شدم
خوب حالا این دواها کدامند؟
رشید: انجیر، خرما، مویز، عسل، خاکشیر، زیتون، روغن زیتون، روغن کنجد، گلاب و...
طوبی: این ها که همه مواد غذایی هستند.
رشید: ولی هر کدام بجا و به موقع خرده شوند دوا هستند.
مصرف آنها موجب تداوم سلامتی و دوری از مطب و بیمارستان و حذف مواد شیمیایی چون قرص ها خواهند شد.
طوبی: خدا بدادم برسه، من چندین نوع قرص شیمیایی می خورم و نصف حقوق مستمری که میگیرم خرج دکتر و قرص ها میشه.
چگونه می تونم این قرص ها را با دوا به قول شما مواد غذایی جایگزین کنم.
رشید: رفتم خرید کردم آمدم.
به همسرم میگم، بیاد خونه شما، تا ببیند چه قرص هایی مصرف می کنی تا بر اساس تجویز من غذا را جایگزین بکنی و از این به بعد بتونی دیگه دکتر نری.
ولی هزینه تجویز ما زیاده ها😊
طوبی: از هزینه قرص های شیمیایی که بیشتر نمیشه پسرم.
رشید: ولی حق الزحمه من مادی نیست، صلوات به روح شهداء و والدینم است .
آنهم سه صلوات
طوبی: من با تسبیح ۱۰۰ تا صلوات می فرستم، برای والدینت.
در حرم حضرت معصومه (س) نماز هم میخونم براشون ...> م مقدسی > ۱۴۰۳/۶/۶