🔹بخاطر امام حسینم ... ای! فرشته های زمینی سرزمینم !🌸 باد از کدام سمت وزید که گره روسری هایمان را گشود...؟ وحیا را از سرمان برداشت... وعده ی کدام گناه ما را این گونه بی خیال تمام نگاه ها کرد ... دنیای ما قشنگ است اما نه با هرنقاب ! گاهی دنیا ماسک های زیبایی بر چهره می زند گاهی هم که ندانسته نقابش می افتد ما را از خودش ناامید می کند. این روزها واین بی خیالی های روسری سر کردن ،درست عین سراب، روزی از سرمان می افتد! اما چه بر سرمان می آورد؟ من واهمه دارم نکند موی پریشان حالم را پریشان کند و آرامشم را به مخاطره بیاندازد...؟! کاش گاهی با خودمان خلوت کنیم وبیندیشیم ... کاش گاهی عاقبت کارهایمان را بسنجیم... کاش وقتی ناگهان بادی می وزد گره روسری مان را محکم تر کنیم، مبادا غافلگیر شویم... کاش همیشه دست دنیا برایمان رو بشود...! ✍️دلنوشته های من غریب🍃 🎙خانم مینو سلیمی