آیات ۴۱ تا ۶۷ سوره الرحمن صفحه ۵۳۳
خداوند در آیه ۴۱ می‌فرمایند «یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ» مجرمین از چهرهایشان شناخته می‌شوند و موی پیشانی و پاهای آنها را می‌گیرند و به جهنم می‌اندازند؛
نکته: خداوند در رابطه با عذاب جهنمی‌ها از بالای سر تا زیر پای‌شان را خطاب می‌کنند که چطوری آنها را عذاب می‌کند مثلا :
۱- موی مجرم (بالای سرش) «…فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی…» موهایش را می‌گیریم و به جهنم می‌اندازیم.
۲- مُخ «…وَتَرَى النَّاسَ سُکَارَى…» مُخ‌شان مست شده.
۳- پیشانی «…فَتُکْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ…» بر پیشانی‌های آنها نشانه می‌زنیم.
۴- پلک «…لَا یَرْتَدُّ إِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ…» نمی‌توانند پلک بزنند.
۵- چشم «خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ…» چشم‌هایشان خشک می‌شود.
۶- گوش «…جَاءُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ…».
۷-بینی «سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ».
۸- پوست صورت «…تَسْوَدُّ وُجُوهٌ…» روزی که صورتهایشان سیاه است.
۹- دندان «وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ…» روزی که ظالم دستش را با دندان‌هایش می‌خورد.
۱۰- لب «الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ…» نمی‌توانند حرفی بزنند.
۱۱- کُلِ سر «…نَاکِسُو رُءُوسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ…».
۱۲- گردن «إِذِ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ…».
۱۳- قلب «قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَهٌ».
۱۴- شکم «…فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ» به آنها چیزی می‌دهیم بخورند که شکمهای‌شان بهم بریزد.
۱۵- پوست «…جُلُودُهُمْ بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ».
۱۶- پهلو «…فَتُکْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ…» پیشانی و پهلویشان را داغ می‌کنیم.
۱۷- پشت «…فَتُکْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ…».
۱۸- کمر «…حْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَى ظُهُورِهِمْ…».
۱۹- دست «وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ…».
۲۰- زانو «…حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِیًّا» به زانو در می‌آیند.
۲۱- ساقِ پا «یَوْمَ یُکْشَفُ عَنْ سَاقٍ…» ساقِ پاهایشان برهنه خواهد شد.
۲۲- پا «…فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ».
۲۳- زیر پا «…مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ…».
«فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ» پس کدام نعمت پروردگارتان را تکذیب می‌کنید؟
در این صفحه هم بحثِ جهنم و هم بهشت مطرح می‌شود، «وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ» و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است؛ ترس از دو چیز است ۱- از خطای خطاکار ۲- از عظمتِ طرف مقابل؛ گنهکار از خدا می‌ترسد چون می‌داند او را جهنم می‌برد از عظمتِ خداوند انسان‌های خوب هم بدنشان به لرزه در می‌آید. مشهور است که کوتاه‌ترین آیه‌ی قرآن آیه ۶۴ «مُدْهَامَّتَانِ» است چون حروفِ مقطعه را به عنوان آیه مستقلِ با معنا حساب نمی‌کنند.
@khaneh_noorani