گامى که «محمّد بن عبداللّه بن حسن» در مدینه قیام کرد، «منصور دوانیقى» لشکرى را براى نبرد با آنان فرستاد که آنها را شکست دادند و محمّد و برادرش ابراهیم را کشتند، و عبداللّه بن حسن و جمعى از سادات را دستگیر نموده و به زندان عراق منتقل کردند، در میان آن گروه «داوود» نیز حضور داشت. مادر داوود مى گوید: چون مدّتى از حبس فرزندم گذشت و از او خبرى به من نرسید، بسیار پریشان شدم و پیوسته تضرّع و دعا مى کردم و از صلحا و نیکان و برادران دینى براى نجات فرزندم طلب دعا مى نمودم، ولى نتیجه اى نمى گرفتم و گاهى خبر کشته شدن داوود به من مى رسید و گاه مى گفتند که وى زنده است. روز به روز اندوه و مصیبت من بیشتر مى شد و از دیدار او ناامیدتر مى شدم. تا آن که شنیدم، امام صادق(علیه السلام) بیمار شده است. به عیادت آن حضرت رفتم، وقتى خواستم برخیزم، امام فرمود:*
*از داوود چه خبر دارى؟ من وقتى که نام «داوود» را شنیدم، گریستم و گفتم: فدایت شوم، داوود در عراق زندانى است، من که از دیدار او ناامیدم! از شما التماس دعا دارم، او را دعا کنید، او برادر رضاعى شماست امام(علیه السلام) فرمود: چرا از دعاى «استفتاح» و دعاى «اجابت» و «نجاح» غافلى این دعا، دعایى است که درهاى اجابت الهى را مى گشاید و فرشتگان از آن استقبال مى کنند و دعا کننده را به اجابت دعایش، بشارت مى دهند و کسى که این دعا را بخواند، پاداش او بهشت است پرسیدم: این دعا و عمل به آن چگونه است؟ امام(علیه السلام) فرمود: ماه رجب نزدیک شده است و این ماه، ماهى ارزشمند است و دعاها در آن به اجابت مى رسد، در سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب، روزه بگیر امام(علیه السلام) در ادامه نحوه اعمال را بیان کرد و فرمود: این دعا، بسیار شریف و پرارزش است که مشتمل بر اسم اعظم خداست و هر کس آن را بخواند، حاجت او برآورده مى شود.*
*امّ داوود مى گوید: آن حضرت، دعا را براى من نوشت، من آن را به خانه بردم و انجام دادم تا آن که در شب شانزدهم، پس از افطار و عبادت به خواب رفتم رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را در خواب دیدم، آن حضرت، علاوه بر بشارت بهشت و آمرزش گناهان، خبر آزادى و بازگشت فرزندم را به من داد چند روزى نگذشت که پسرم آزاد شد و با عزّت و احترام نزدم بازگشت و جریان آزادى خود و امورى را که سبب آن شد، براى من تعریف کرد*
*کیفیّت عمل امّ داوود:*
*چگونگى این عمل، مطابق روایت شیخ در (مصباح المتهجّد) به این نحو است که: روزهاى سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رجب را روزه مى گیرى، در روز پانزدهم، نزدیک ظهر غسل مى کنى و چون ظهر شد، نماز ظهر و عصر را میخوانی، خوب است این عمل در مکان خلوتى باشد که چیزى تو را مشغول نسازد و انسانى با تو سخن نگوید وقتى که نمازت به پایان رسید رو به قبله مى نشینى و این سوره ها را مى خوانى:*
*۱ـ سوره حمد، صد مرتبه*
*۲-سوره توحید، صد مرتبه*
*۳- آیة الکرسى، ده مرتبه*
*۴-سوره هاى انعام، اسراء، کهف، لقمان، یس، صافّات، فصّلت،شورى، دخان، فتح، واقعه، مُلک، قلم و سوره انشقاق تا آخر قرآن*
*پس از خواندن این سوره ها، در همان حال که رو به قبله نشسته اى، این دعا را بخوان:*
*صَدَقَ اللهُ الْعَظیمُ، اَلَّذى لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ......*
✅ *این دعا چندین صفحه است که در مفاتیح در اعمال ماه رجب آمده که ما هم ان شاء الله بیان خواهیم کرد*
---------------------------------------
✅ *نشر این پیام صدقه جاریه است*
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴