1- علماى يهود، رشوهخوار بودند، «أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ» و عوامشان مشتاق شنيدن دروغ.
2- همزيستى مسلمانان با اهل كتاب، تا حدّى بود كه آنان براى قضاوت، نزد پيامبر اسلام مىآمدند.
3- پيامبر صلى الله عليه و آله غير از مسئوليّت نبوّت، مسئوليّت حكومت نيز داشت.
4- پيامبران، در امر حكومت و داورى، از طرف خداوند اختياراتى دارند كه طبق صلاحديد عمل مىكنند.
5- شعاع حكومت اسلامى، اهل كتاب را نيز در برمىگيرد.
6- اگر حاكم اسلامى براى داورى بين كشورهاى غير اسلامى انتخاب شد، بايد عدالت، جرأت و صراحت را كاملًا مراعات كند.
7- مسائل نژادى، منطقهاى، تعصبهاى گروهى، تمايلات شخصى و تهديدها نبايد در قضاوتها تأثير بگذارد.
8- عدالت هميشه و با هر گروه، يك ارزش خداپسند است.
#استاد_قرائتی
کانال منتظران نور
•••⊰⃟👇🌴࿐ྀུ۰࿇༅═┅─
@montazeran_nour🌤