آسمان" جای قشنگیست کبوتر باشیم "عشق" پرواز بلندیست بیا پر باشیم "دشت" گهواره‌ی سبزیست قدم بگذاریم "باغ" از رایحه لبریز ، معطر باشیم "گوش"،آشوبِ ِچکاوک، بنشاند در دل "رنگ" زیباست،چو پروانه مصور باشیم "بذر" پاشیم ز لبخند که غم بگریزد مرگِ شادی رسد از غصه مکدر باشیم "زندگی" حس عجیبیست ولی شیرین است عشق فصلی ست که ما شور سراسر باشیم "وقت" تنگ است درنگ از چه نمایی عاکف عشق شد مقصد اگر، نقطه‌ی آخر باشی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌