⁉️تفاوت ارزهای دیجیتال و پولهای کاغذی و قوانین پذیرفته شده بین‌اللملی ✳️برای فهم بهتر ارز دیجیتال، این سوال را مطرح می‌کنیم: تفاوت ارز دیجیتال با پول و یا حقوق پذیرفته شده بین‌المللی چیست؟ 🔸یک: تولید پول کاغذی هزینه بسیار زیادی برای کشورها ایجاد می‌کند و پایین‌ترین حد اعتباری پول هر کشور، ارزش کاغذی و فلزی به کار رفته آن پول است!!!!! و حتما می‌دانید چاپ همین کاغذ، هزینه هنگفتی برای هر کشور دارد؛ اما در ارز دیجیتال نمی‌توان هیچ نوع هزینه‌ای برای تولید و یا وجود خارجی آن تصور کرد!!!!!!!!!!!! و تنها هزینة آن پرداخت مبلغ خوب به شبکه توزیع و دریافت مالی است؛ 🔶دو: تفاوت ارزش واقعی وارزش مجازی است؛ پول کاغذی هر کشوری بر اساس پشتوانه مالی و ذخایر اررزی چاپ می‌شود و به هم ریختن میزان چاپ کاغذ تأثیر مستقیم بر تورم و موضوعات مختلف اجتماعی از جمله شورش در هر کشوری دارد لذا هر کشوری طبق بر اساس ظرفیت خود پول چاپ می‌کند؛ اما در ارز دیجیتال هیچ نوع پشتوانه‌ای متصور نیست و یا بسیار پیچیده است و تاکنون هیچ مرکز شناخته شده ملی و فراملی برای تضمین چنین ارزی وجود ندارد؛ 🔶سه: در قوانین پذیرفته شده بین‌اللملی یا با پذیرش اختیاری تبادل رسمی و تجاری است که چنین تبادل بر اساس پشتوانه و قوانین رسمی و مالی هر کشوری با کشور دیگر انجام می شود و یا بر اساس پذیرش اجباری و دیکته شده انواع حقوق برای یک کشور خاص و با تمام تمام کشورهاست، مثل پذیرش ژاپن برای مستعمره بودن برای آمریکا یا مثل پذیرش‌ بین‌المللی مثل حق وتو که پشتوانه اجرای فعلی آن قوانین پذیرفته شده بین‌اللمل است. اما در مورد ارز دیجیتال پذیرش عمومی و بین اللملی بین آحاد مردم و یا آحاد مردم با برخی شبکه‌های تجاری مشکوک و مافیا و ذی‌نفع با مردم است شاید بگویید الکلام الکلام، همان توافقی که در پذیرش حق وتو هست در این جا نیز پذیرفته شده است. جواب این است که در حق وتو کشورها ناچارا و با زور پذیرفته‌اند تا امتیازات کلان به آن چند کشور بدهند و هر موقع آن امتیاز کنار گذاشته شود هیچ بار مالی برای آن چند کشور ندارد. 📣🔆بله اگه مثلا تمام کشورها از روی اختیار حق وتو را برای رسیدن به یک امتیاز واهی و خیالی مثلا گرفتن مبلغ چندصدتریلیون دلار از صاحبان بعد از یک زمان خاص و بازپس‌گیری حق وتو می‌پذیرفتند، به نظر شما آیا آن پنج کشور زیر بار چنین حقی می‌رفتند؟! جواب این است که قطعا آنها چنین امتیازی را می‌گرفتند و در موقع لازم هیچ تعهدی را هم عملی نمی‌کردند. 🦄اما تأسفا چنین کلاه گشاد و بزرگی در ارزهای دیجیتال بدون پذیرش ملی و فراملی در مجامع بین‌اللملی در حال اجرا توسط شبکه عظیم و گسترده مافیای بین‌المللی در حال انجام شدن است که به نظر بنده حتی در صورتی که چنین حق و حقوقی به صورت بین‌اللملی پذیرفته می‌شد خرید و فروش و باقی ماندن در آن ارز احمقانه بود چرا که پذیرش چنین حق و حقوقی مثل همان پذیرش حق وتو برای دست‌یابی به یک امتیاز واهی است که در موقع لزوم ممکنه به تعهد عمل نشود. با توجه به سه فرق مذکور به نظر می‌رسد مافیای بین‌اللملی بدون پرداخت کوچکترین هزینه‌‌ای، ده مقابل معادن و ذخایرخدادادی، تمام مستضعفان فکری یا مالی جهان را استثمار می‌کنند و دولت‌ها بدون توجه به ابعاد پنهان چنین سیاست کثیفی اقدام به مجاز کردن ارزها داشته‌اند. تنها مزیت ارز دیجیتال می‌تواند دور زدن تحریم فقط برای دولتها داشته باشد نه مردم عادی آن کشور و آن دولت نیز باید دست به عصا فقط و فقط برای مدت بسیار اندک و بسیار محدود در ارز مبادله انجام دهد و سریع از آن ارز خارج شود والا باید ضرر غیرقابل پیش‌بینی را تحمل نماید.