﷽ زندگی مهدوی درسایه دعای# عهد ۱۰. یا محی الموتی؛ ای زنده کننده مردگان! ✍کسی که یک بار آفرید، باز هم می‌تواند بیافریند: «یُحْیِ الْمَوْتی». در سوره نجم، آیه ۴۴ نیز آمده: «وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْیا؛ و اوست که می‌میراند و زنده می‌کند». آری؛ کسی که بر همه هستی حکومت کامل دارد، قدرت بر زنده کردن و میراندن هم دارد: «لَهُ مُلْک السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ... هُوَ یُحیِی وَیُمِیت ». در قرآن، این گونه آیات، فروان بیان شده است؛ مثلاً در سوره عنکبوت، آیه ۱۹ می‌خوانیم: أَ وَ لَمْ یَرَوْا کیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذلِک عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ؛ آیا ندیده اند که خداوند چگونه آفرینش را آغاز می‌کند، سپس آن را باز می‌گرداند؟ البتّه این [کار] بر خداوند، آسان است. ۱. در نتیجه: جهان آفرینش، مظهر قدرت نمایی خداوند در ایجاد حیات و مرگ پدیده‌ها است: «یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ». ۲. آفریدن، میراندن و دوباره زنده کردن، کار همیشگی خداوند است: «یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ» (فعل مضارع، نشانه ی استمرار و دوام است). ۳. آفرینش اوّلیه و بازآفرینی در قیامت، برای خداوند، آسان است و تنها یک اراده می‌خواهد: «إِنَّ ذلِک عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ». 🔰محسن قرائتی _مهدوی _زمان| _؏َـجِّـلْ _لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج