وقتی انسان یک بزرگی یک مهمانی در خانه دارد شما ببینید چقدر اعمال او راست و بهتر می‌شود. انسان وقتی حس کند در خانه تنهاست هر عملی ممکن است از او سر بزند ولی وقتی یک مهمان آمد، خودش را نگه می‌دارد، حتّی داد نمی‌زند، با خانمش دعوایش بشود خودش را کنترل می‌کند، خیلی کارها را نمی‌کند، سر بچّه‌اش داد نمی‌زند، هر کاری نمی‌کند، می‌گوید زشت است. این احساس که شخصی در خانه‌ی ما ناظر اعمال ماست، ترمزی به انسان می‌زند که خیلی از اعمال او را تحت الشّعاع قرار می‌دهد و با فکر انسان کار می‌کند لذا کاری را انجام نمی‌دهد. حالا هرچه شخصیّتِ شخص بالاتر برود، ادب، توجّه و کنترل انسان بیشتر می‌شود. انتظار، آن حالتی که لحظه‌به‌لحظه‌اش برای انسان ثواب و اجر شهید را دارد، اجر مجاهد فی سبیل اللّه در پیش روی رسول اکرم صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را دارد، آن حالت انتظاری است که انسان هر لحظه خودش را با امام زمانش ببیند، با امام زمانش زندگی کند و حدّاقل خودش را تحت نظارت امام زمان ارواحنافداه ببیند. 💐استاد اخلاق، حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی @montzeran