درسهایی از قرآن:
جلسه نوزدهم،
۳- اِقلاب: کلمه اقلاب در لغت به معنای ابدال--- تبدیل کردن-- دگرگون نمودن چیزی از صورت اصلی خود آمده است.
اِقلاب در تجوید ، یعنی تبدیل کردن (نون ساکنه) به( میم ساکنه) و این حالت فقط در نزد حرف (ب) پیش می آید.
هر گاه تنوین ( اَن-- اِن-- اُن ) یا نون ساکنه قبل از حرف ( ب) قرار گیرد مقلوب می شود، یعنی بصورت (م) تلفظ می‌شود. مانند، مِن بَعدِ----- مِم بَعدِ
اَنبِیَاء---- اَمبیَاز سمیعُُ بَصِیرُُ----- سَمِیعُم بصیرُُ
تذکر : در حالت ادای اقلاب باید مقداری لبها به اندازه یک کاغذ فاصله داشته باشد.
۴- اِخفاء: در لغت به معنای مخفی کردن-- پوشاندن آمده است،
ولی در تجوید یعنی ادای حرف در حالتی بین اظهار و ادغام ، همراه با غنه ، بدون تشدید.
نون ساکنه در حروف ما بقی اخفاء می شود. که در زیر آمده است.
( ت- ث- ج- د- ذ- ز- س-ش-ص-ض-ط-ظ -ف-ق-ک).
پایان درس نوزدهم.
۱۴۰۳/۷/۱ معلم قرآن حاجی بابایی 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺