درسهایی از قرآن: جلسه بیست و چهارم، قلقله: در لغت به معنی(اضطراب، تکان خوردن) و در تجوید رها شدن صدای حرف از مخرجش در هنگام سکون است. حروفی که دارای این صفت هستند عبارتند از: ( ق-- ط--- ب--- ج--- د ) که در عبارت قُطب جَد جمع شده اند. این حروف هنگامی که ساکنند به جهت داشتن صفت قلقله طوری تلفظ می شوند که سکون به صورت حرکت ضعیفی به گوش می رسد، و باید دقت کرد که این حرکت ضعیف به حد حرکت (فتحه، کسره، و یا ضمه)‌ کامل نرسد. مثال: اَقبَلَ---یَطمَعُ--- قَبلُ--- تَجرِی --- اَدبَرَ--- طَرِیق --- مُحِیط---مُرِیب--- بُرُوج--- اَحَد. تذکر: هنگام سکون اعم از اینکه ذاتی باشد یا عارضی ، باید رعایت گردد. اِبرَاهِیمُ--- بِالجَجُّ--- غَیَابَتِ الجُبّ. ادامه درس قلقله جلسه آینده پایان درس بیست و چهارم. ۱۴۰۳/۷/۷ معلم قرآن حاجی بابایی 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹