درسهایی از قرآن: جلسه سی و ششم، ادامه مخارج، مخرج دهم: محل خروج حرف (ن)‌ است. این حرف از بین سر زبان و لثه ثنایای بالا خارج می شود. مخرج یازدهم: محل خروج حرف(ر) می باشد، که از تماس سر زبان با لثه ثنایای بالا کمی عقب تر از مخرج حرف(ن) اداء می شود البته در هنگام اداء این حرف سر زبان به محل نمی چسبد بلکه تماس‌ های منقطع وسریع ایجاد می کند(تکریر). برخی از صاحب نظران علم قرائت، سه حرف( ل--ن--ر) را هم مخرج می دانند. برخی از علما از جمله(ابن الجزری) حروف مزبور را (ذَولَقِی) می نامند. ذُولَق یا ذَلق یعنی تیزی نوک زبان ، اینان در عوض (ظ---ذ---ث)‌ را لِثَوی می دانند. عده‌ای نیز بر عکس حروف(ل--ن--ر) را لثوی و (ظ--ذ--ث) را ذولقی می نامند. ادامه مخارج جلسه آینده، پایان درس سی و ششم.