درسهایی از قرآن: جلسه‌ چهل و یکم، باب صفات حروف؛ صفت: در لغت به معنای حالت شیء است. مانند (سیاهی، سفیدی، تندی و نرمی) ولی در تجوید: یعنی کیفیت ایجاد و خروج حرف از مخرج آن. نَفَس: یعنی هوایی را که از ریه ها خارج می شود. صوت: هوایی که در مسیر خود در حنجره، تارهای صوتی را مرتعش سازد صوت ایجاد می شود. حرف: اگر هوا یا صوت در دستگاه تکلم (حلق-- دهان-- لبها) به قسمتی (مخرج) محدود شود حرف ایجاد می شود( عبور صوت بین دو لب)‌ (پس کیفیتهای مختلف و حالات گوناگون که در هر حرف وجود دارد صفت می نامند.) ادامه صفات جلسه آینده؛ پایان درس چهل و یکم.