درسهایی از قرآن: جلسه چهل و ششم، ادامه صفات، ۹-اِصمَات: در لغت به معنی(منع کردن، مانع شدن) و در تجوید به معنای(سنگین و سخت اداء شدن حرف و امتناع حرف از سهل و راحت تلفظ شدن) آمده است. حروف اصمات، باقی حروف غیر ار حروف اذلاق هستند که تعریف آن خواهد آمد. ۱۰-اِذلَاق: ضد اصمات و در لغت به معنای (تیزی زبان و بلاغت و روانی آن است). اذلاق: اصطلاحاً عبارت است از (سرعت و سهولت تلفظ حرف در حین اداء شدن از مخرج خود) حروف مذلقه: شش حرف و عبارتند از (ف--ر--م--ن--ل--ب)‌ که در عبارت ( فَرُّ مِن لُبِِّ ) جمع آمده اند. تذکر مهم: شرح بیشتر صفات فوق: صفات اصمات و اذلاق ، صفات ذاتی هستند که تحت هیچ شرایطی، حذف یا کم‌و زیاد نمی شود، همیشه ودر همه حال ( حرکت-- سکون--تشدید...) همراه حرف است. مثال: مثل حرف( باء ساکنه) که جزء حروف اذلاق است که نمی توان در آن مکث کرد و صوت را امتداد داد که این کار ممنوع است. پایان صفات اصلی، پایان درس چهل و ششم.