درسهایی از قرآن: جلسه شانزدهم، ادغام-- اظهار--اقلاب-- اخفاء--نون ساکنه ابتدا نون ساکنه: نون ساکنه حرفی است که در وسط و آخر کلمه می آید و در وصل و وقف نوشته و خوانده می شود. مانند : عِندَ مَن نون ساکنه در مجاورت حروف بیست و هشتگانه الفباء چهار حکم داردکه عبارتند از: الف: ادغام : هر گاه نون ساکنه یا یکی از شکل های تنوین یه یکی از حروف (ی--- ر--- م---ل---و---ن) برسد ؛ در آن ادغام می شود. یعنی نون ساکنه خوانده نمی شود‌ و به جای آن حرف بعدی مشدّد می گردد. مانند: مِن رَبِّکَ----مِرَّبِّکَ لم یَکُن لَهُ-----لَم یَکُلَّهُ مَن وُجِدَ----مَوُّجِدَ مَن یَفعَل--- مَیَّفعَل ادامه ادغام جلسه آینده پایان درس شانزدهم. ۱۴۰۴/۵/۲۷ معلم قرآن حاجی بابایی 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁