✨﷽✨ 💠 از امام حسین(علیه السلام) درباره شریف ترین مردم پرسیدند. آن حضرت فرمودند: مَنِ اتَّعَظَ قَبلَ اَن یوعَظَ، وَ استَیقَظَ قَبلَ اَن یوقَظَ؛ کسی که پیش از آنکه پندش دهند، پند پذیرد و پیش از آنکه بیدارش کنند، بیدار شود. (1) شرح حدیث: ، اگر انسان گوش پندشنو داشته باشد. جهان و تاریخ، سراسر عبرت است، اگر انسان چشم عبرت بین داشته باشد. آگاهان و بیداردلان، از در و دیوار، از کاخ و کوخ، از مرگ و بیماری انسانها، از طلوع و غروب قدرتها، از شکست و پیروزی انسانها، از عزّت و ذّلت اقوام، از فضای گورستان و خفتگان در قبرها، از بی وفایی مال و مقام و ثروت، «پند» می گیرند. نیازی نیست که ما را پند دهند. در هر چیز موعظه و هشدار است. خدا نکند کسی خود را به خواب بزند، که بیدار کردنش بسیار دشوار و گاه ناممکن است. آیا مرگ هر یک از آشنایان و عزیزان، یک بیدارباش نیست؟ کاش انسان به مرحله ای از خودآگاهی و بصیرت و هشیاری برسد که «پیام» ها را درک کند و «هشدار» ها را بشنود و بداند که «زنگها برای که به صدا درآمده اند؟» خدایا! پند و موعظه را محبوب ما بگردان. پیش از آنکه مرگ، ما را بیدار کند، ما را از خواب غفلت بیدار کن. 📚 پی نوشت: 1. موسوعة کلمات الامام الحسین(علیه السلام)، ص 743 •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈• JOIN🔜 💥 @membariha