وَفِرّوا الَی الله من الله... ازخدا بسوی او فرار کنید... ✍ یعنی از غضب خدا به سوی رحمتش، از عصیان و نافرمانی او به سوی اطاعتش، از عذابش به سوی ثواب و از نقمتش به سوی نعمت فرار کنید، چون انسان هر مشکلی در این جهان پیدا می‌کند از ناحیه اعمال او و آثاری است که خدا برای آن اعمال قرار داده... پس مشکلاتش به یک معنا از سوی اوست و مجازاتیست از ناحیه او... لذا انسان برای حل این مشکلات راهی جز این ندارد که به سوی خدا فرار کند. چون او منشا هر خیر و برکت و نجاتی است.. بخشی از خطبه بیست و چهارم نهج البلاغه