بهترین روش خواندن قرابت های معنایی مبحث قرابت معنایی یکی از مباحث تست خیز درس ادبیات است که به صورت مکرر در کنکورهای سال های اخیر ۹ تست را به خود اختصاص داده است. به دلیل بی اطلاعی از روش مطالعه ی این مبحث برخی داوطلبان درصد پایینی از این مبحث می گیرند. ⏯قرابت معنایی از جمله مباحثی است که نیاز به تجزیه و تحلیل دارد و باید ارتباط اجزا را با یکدیگر دریافت و سپس موقعیت یک جزء یا کلمه را در آن مجموعه مشخص کرد. برای این که در این مبحث به تسلط برسید به نکات زیر توجه کنید:🤔👇🏻✍ ۱٫ هنگام مطالعه ي اشعار و متون به معناي ظاهري و معنوي اشعار توجه کنيد و با نگاهي تحليلي، مفهوم بيت را دریابید. باید بتوانيد متون و اشعاري که با هم قرابت معناي دارند مشخص کنید. 👌🏼۲٫ با بررسی تست های قرابت معنایی مشاهده شده است که يک بيت از کتاب و گزينه ها خارج از کتاب درسي طرح می شود. بيت هاي خارج از کتاب درسي را نیز مطالعه کنید. 👊۳٫ گاهی يک مصراع در صورت سؤال است و با ساير گزينه ها تناسب دارد یا تناسب ندارد. برای این که این موارد را تشخیص دهید، حتماً از کتاب درسی یا کتاب های آموزشی کانون که به صورت کامل هر بیت و مصراع را توضیح داده*اند استفاده کنید تا با شناخت کاملی بتوانید مطالب را یاد بگیرید.👍🏻🌹 🦋💢۴٫ گاه سؤالاتي طرح می شوند که برای پاسخ گویی به آن ها به مطالعه ي دقيق متن کتاب درسي نیاز دارید. پس هیچ گاه کتاب درسی را از برنامه ی مطالعاتی تان خارج نکنید. توصیه ی مشاوره ای: مبحث قرابت معنایی یکی از مباحثی است که باید آن را در بلندمدت یاد بگیرید و نیاز به هدف گذاری بلندمدت دارد. توصیه می کنم عجول نباشید و برای یادگیری این مبحث حوصله به خرج دهید. 👨‍💻👨‍💻توصیه‌هایی برای قرابت معنایی – ادبیات کنکور ۱. درست خواندن واژه‌ها در قرابت معنایی بسیاری از واژه‌ها از نظر نوشتاری یکسان هستند اما تلفظ و معنای متفاوتی دارند. گاهی به گمان خودمان می‌توانیم یک بیت را بخوانیم اما هر چه بیش‌تر بخوانیم، کم‌تر می‌فهمیم! پس نکند یک واژه را باید به شیوه‌ی دیگری تلفظ کنیم؟ 🙆‍♂۲. توجه به کاربردهای «ی» در قرابت معنایی ی گاهی «ی» نشانه‌ی نکره است. معمولاً می‌توان «ی» نکره را با «یک»، «آن»، «هر» و «هیچ» جایگزین کرد. مثال: سحری خداوندگارش فرمود که: تاس‌ها برگیر که به حمام رویم. (مولوی) سحری: یک سحر، ی گاهی «ی» جزئی از واژه است نه «ی» نکره مثال: هنگام تنگ‌دستی در عیش کوش و مستی / کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را ی گاهی «ی» نکره، مخفف فعل «هستی» است. مثال: چو تویی قضای‌گردان به دعای مستمندان / که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را تویی: تو هستی ✨ ۳. هنگام خواندن بیت‌ها و شعرها باید این سؤال بیش‌تر از همه‌ی سؤال‌ها در ذهن شما مطرح شود: «این کلمه را به همراه کلمه‌ی بعدی بخوانم یا این‌که بعد از آن مکث کنم؟» به عبارت دیگر «باید بین این دو کلمه کسره بیاید یا درنگ؟» 🌈۴. گاهی میان دو واژه، نه می‌شود کسره آورد نه مکث کرد؛ زیرا هیچ‌ یک از این دو حالت خواندن را به جای معنی‌داری نمی‌رساند. در این موارد احتمالاً با یک واژه‌ی مرکب روبه‌رو هستید؛ یعنی باید آن دو واژه را سرهم و به شکل یک واژه بخوانید. https://eitaa.com/joinchat/4110418075Ca39cd07397