بخش اول
در سوالتون اشاره کردید که شما و همسرتان همدیگر را دوست دارید و با عشق زندگی خود را آغاز کردید. شروع زندگی با عشق و علاقه خیلی خوبه، اما متاسفانه اکثر اوقات این علاقه باعث میشه ما برخی معایب طرف مقابل را نبینیم و یا روی آنها سرپوش بگذاریم. در مورد حل مشکل شما چاره ای نیست جز کنارگذاشتن احساسات و منطقی به قضیه نگاه کردن.
در مورد حکم مشروب باید خدمتتان عرض کنم، خانگی و صنعتی ندارد، استفاده از مشروبات الکلی کلا حرام است. در آموزه های دینی ما استفاده از مشروبات الکلی بسیار نهی شده و از اثرات وضعی بسیار بد آنها در زندگی نباید غافل شد (حتما در این مورد خودتان بیشتر مطالعه بفرمایید).
به نظر می رسد همسر شما دارد کار اشتباه خود را توجیه می کند که می گوید: این مشروب اشکال نداره سیگار و قلیون بده. اصلا این صحبت همسر شما صحیح نیست و هیچ مرجعی هم این حرف را تایید نمی کند. این صحبت همسر شما یعنی ایشون نمی خواهند اشتباه خود را بپذیرند و این ویژگی اخلاقی یعنی قبول نکردن اشتباه و توجیه کردن های بی اساس ممکنه حتی به زندگی مشترک آینده ی شما آسیب جدی وارد کند. اگر حداقل قبول می کردند که کارشان اشتباه هست اما توانایی کنار گذاشتن آن را ندارند، یعنی واقعیت را قبول می کردند و دست به توجیه نمی زدند، شاید کار کردن راحت تر بود.
چون اشاره کردید فرد مذهبی هستید باید خدمتتان عرض کنم مساله ای که شما گریبانگیر آن هستید یعنی شرب خمرمساله ی مهمی هست که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت.
در مورد ازدواج باید شرایط فعلی خواستگارتان را بپذیرید و ازدواج به امید تغییر هرگز توصیه نمی شود. بهتر بود قبل از عقد در این مورد بیشتر تامل می کردید. اما هنوز هم خیلی دیر نشده، به هر دلیل فعلا شما در مرحله ی عقد هستید و هنوز وارد زندگی مشترک نشدید. پیشنهاد بنده اینه قبل از شروع زندگی مشترک به دور از احساسات، حتما در مورد شرب خمر با هم به تفاهم برسید و تا از ترک قطعی ایشون مطمئن نشدید وارد زندگی مشترک نشوید.
یکی از دلایل اصلی کاهل نمازی در بسیاری از افراد، نچشیدن طعم معنویت است. کسی که تا به حال این طعم را نچشیده، سخت با نماز ارتباط برقرار می کند